بومی سازی مددکاری اجتماعی، جنبه های کلیدی، چالش ها و راه پیش رو

بررسی خواهیم که چگونه شیوه های مددکاری اجتماعی برای خدمت بهتر به جوامع محلی تطبیق می یابد

از بومی شدن مددکاری اجتماعی چه می دانید؟

بررسی کنید که چگونه شیوه های مددکاری اجتماعی برای خدمت بهتر به جوامع محلی تطبیق می یابد. بیاموزید که چگونه ارزش ها و سنت های فرهنگی بر رویکردهای مددکاری اجتماعی تأثیر می گذارد.

مددکاری اجتماعی به عنوان یک حرفه، ریشه در جوامع غربی دارد. با این حال، همانطور که در سطح جهانی گسترش می یابد، توجه به این نکته که رویکردها به یک اندازه مناسب برای همه در زمینه های فرهنگی متنوع کار نمی کنند به رسمیت شناخته می شود. اینجاست که مفهوم «بومی‌سازی مددکاری اجتماعی» مطرح می‌شود. اما معنی دقیق آن چیست؟

بومی سازی مددکاری اجتماعی چیست؟

به زبان ساده، بومی‌سازی مددکاری اجتماعی فرآیند انطباق تئوری‌ها، شیوه‌ها و روش‌های مددکاری اجتماعی برای تناسب با زمینه‌های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی محلی یک منطقه یا جامعه خاص است. این موضوع در مورد مرتبط‌ و مؤثرتر کردن خدمات مددکاری اجتماعی در جوامع غیر غربی با ترکیب دانش، ارزش‌ها و شیوه‌های بومی صدق می کند. Indigenization of social work

بومی سازی مددکاری اجتماعی

جنبه های کلیدی بومی سازی

• ارتباط فرهنگی: بومی‌سازی تشخیص می‌دهد که مُدل‌های مددکاری اجتماعی غربی ممکن است همیشه در محیط‌های فرهنگی مختلف مناسب نباشند. به دنبال توسعه رویکردهایی است که با هنجارها و ارزش های فرهنگی محلی طنین انداز شود.
• دانش محلی: این فرآیند به دانش خُرد سنتی، شیوه‌های درمانی و روش‌های حل مسئله که برای نسل‌ها توسط جوامع استفاده شده اند، ارزش می‌گذارد و در آن گنجانده می‌شود.
• زبان: بومی‌سازی اغلب شامل توسعه اصطلاحات و مفاهیم مددکاری اجتماعی به زبان‌های محلی است که این حرفه را برای مردم محلی قابل دسترس‌تر و قابل درک‌تر می‌کند.
• پویایی قدرت: سلطه دانش غربی در مددکاری اجتماعی را به چالش می کشد و هدف آن توانمندسازی جوامع محلی برای تعریف مسائل اجتماعی و راه حل های خود است.
• رویکرد کل نگر: بسیاری از فرهنگ های بومی، جهان بینی جامع تری دارند و افراد را بخشی از یک جامعه بزرگتر و محیط طبیعی می دانند. مددکاری اجتماعی بومی اغلب این دیدگاه را اتخاذ می کند.